Welkom

Welkom op de blog van Indira. Hier vertel ik regelmatig wat mij bezighoudt in de danswereld. Ik heb mijn eigen dansschool ID Dance, geef regelmatig workshops, doceer dans aan de Hogeschool Arnhem Nijmegen en coördineer de Dansplus-klas bij de Stedelijke Scholengemeenschap Nijmegen. Daarnaast ben ik al jaren gelukkig getrouwd en moeder van drie bloedjes van kinderen.

donderdag 23 december 2010

Kerst… mis

Een tijdje geleden las ik een indrukwekkend artikel in de krant over een 27-jarige jongen, vol in het leven… met kanker in zijn lijf. Hij had de ziekte al bijna twee keer volledig overwonnen maar nu bleek dat de k…ziekte hem toch in zijn greep had. Het was een heftig artikel. Natuurlijk omdat het uit het leven gegrepen is, wij niet snappen dat er nog steeds geen medicijn voor deze ziekte is, maar vooral omdat het zo herkenbaar is.

Remco
Vier jaar geleden zaten wij met mijn moeder en mijn twee zusjes aan het bed van mijn lieve zwager. Remco had al 7 jaar een hersentumor en leek over een oneindige kracht te bezitten om dieptepunt na dieptepunt vol goede moed te overwinnen. Helaas greep de ziekte begin november zijn kans, Remco raakte begin december in coma en stierf op 16 december 2006.

Eerder dan verwacht
Wij zijn de gelukkige gezinsleden die hem thuis hebben kunnen en mogen verzorgen, zoals wij dat twee jaar daarvoor, helaas, ook voor papa hebben kunnen doen. Volgens de natuurlijke kalender hoort het verliezen van je vader bij het leven. In de meest gezonde gevallen gaan je ouders voordat wij zelf gaan. “Helaas” was mijn leven altijd zo lekker onbezorgd dat ik geen seconde aan de mogelijkheid dacht dat er een kans was dat dit eerder zou gebeuren dan verwacht.

Biertje
Het verliezen van je zwager is onbegrijpelijk, laat staan wat het verliezen van je partner, vriend of man betekent. Mijn sterke en lieve zus doet het geweldig. Ik weet dan ook zeker, zonder daar een geloofsplaatje aan vast te plakken, dat er twee stralende sterren lachend naar beneden kijken als ze nog eens een biertje pakt (of vasthoudt voor een ander
J).

Saamhorigheid
Wat heeft dit nu met kerst te maken? Precies; helemaal niets! En dat is nu precies het gevoel dat kerst oproept bij mij. Wat is kerst als je niet meer compleet bent. Kerst is samen zijn met je gezin, familie en vrienden. Er hoort een gevoel van saamhorigheid bij die moeilijk op te roepen is met een gemis. Dit zegt natuurlijk niet dat er geen gevoel is, zeker wel. Wat wij vooral geleerd hebben is genieten, van elke dag, elk uur en elk moment. Ik had het geluk van de week 7 kerstshows te hebben. Elk met nieuwe talentvolle en lieve dansers, trotse ouders, geweldige vriendinnen die weer voor me klaarstonden en manlief die het thuis weer in juiste banen leidde. En geloof mij; dat is echt genieten. Vele mailtjes bedanken ons voor een heerlijke start van de kerstvakantie. En dat is een gevoel; trots, warmte, liefde en genieten.

Dus dat is wat we gaan doen. Voor ons is kerst ook missen, maar met een genietend en heel warm gevoel.

Geniet! Nu, morgen en heel 2011,

Indira

zondag 5 december 2010

Wat maakt een goede docent?

Die vraag stel ik mijzelf regelmatig, om alert te blijven, kritisch maar ook omdat ik zoveel verschillende soorten docenten tegenkom. In mijn werk op de HAN/ALO aanschouw ik de meest ‘verse’ docenten; de tweedejaars ALO-sporters die verplicht een blok Dans moeten volgen. Ieder heeft zo zijn eigen kwaliteiten. Van voetballers, turners, basketballers naar gymnasten en motorische helden. Als docent zijn zij nog volledig op zoek naar de soort docent die zij gaan zijn.


Lange blonde haren
Dansdocenten zijn van nature een beetje maf, creatief maar toch een beetje maf. Mijn eerste dansjuf leerde mij dat het kunnen van de spagaat heel belangrijk was in mijn dansleven. Lange blonde haren deden mij al snel in een showgroep belanden. Waar ik vervolgens met dezelfde snelheid uit gebonjourd werd omdat ik zelf inmiddels ook lesgaf.

Bij de starters beginnen
Mijn volgende dansschool bestaat niet meer, helaas. Fris vol goede moed kwam ik daar om te vertellen dat ze het talent nu echt in huis hadden. Ik kon tenslotte de spagaat! Helaas hadden ze hier echt kennis van zaken en mocht ik gewoon bij de starters beginnen. Ik zie dat ook wel als het begin van mijn passie! Verschillende docenten met verschillende kwaliteiten, modern zwaar, klassiek streng, of jazz perfectionistisch; het was allemaal even leuk.

Te kijk zetten!
Inmiddels ben ik ook de nodige buitenlandse docenten-ervaringen rijker; Stressen In London, lachen in Frankrijk en Bikkelen en vechten bij Broadway Dance Center in New York waar iedereen eigenlijk komt om beroemd te worden. Maar waar de Amerikanen mij vooral laten zien dat ze er met alles voor de volle 100% voor gaan. Docenten hebben een hiërarchie in de les waarbij je alleen vooraan mag staan als je de les goed weet. Mijn kennismaking met hiphop was dramatisch. Niet alleen omdat mijn hiphop kwaliteiten ongeveer net zo zijn maar ook omdat de juf (tevens choreografe van het destijds hippe TLC) het heel nodig vond om de les stil te leggen om mij iets duidelijk te maken. Niet zij maar haar assistente mocht me vragen wat ik in godsnaam aan het doen was. Hoe ellendig kun je je voelen. Hier besloot ik ter plekke om nooit iemand zo te kijk te zetten in een van mijn lessen.

Met je hele hart
Lesgeven is een passie, een roeping. Mensen die zeggen zo maar even docent te worden zijn gek. Docent wordt je niet, dan ben je met je hele hart! Ik in ieder geval wel. Of ik een goede docent ben, weet ik niet altijd zeker. Ik doe erg mijn best te blijven groeien en vooral trouw te blijven aan  mezelf. Zo hoop ik kinderen, tieners, pubers, studenten en volwassenen vooral ook mee te geven dat iedereen het waard is en dat plezier zo belangrijk is.

Overenthousiast
Regelmatig laat ik mijn lessen evalueren, niet altijd leuk maar wel leerzaam. Behalve druk, praat veel en overenthousiast komen er ook vaak lieve dingen naar voren. Gelukkig wordt mijn passie vaak gezien en gewaardeerd.
Een goede docent… een zoektocht voor een ieder met een passie die je over wilt en vooral kunt brengen. Met een vleugje humor, veel geduld en vooral liefde komen we een heel eind.